Herinnering aan Roy Avni

Miel Hollander wrote:

Roy Avni

dinsdag om 10:21

Ik weet niet meer wanneer ik je voor het eerst ontmoette.
Waarschijnlijk aan de ronde vergadertafel in de kelder van Paradiso waar ik weer eens te laat binnenkwam en waar het ene na het andere chaotische voorstel over tafel vloog.
Samen met Tom was je aangeschoven omdat jullie iets wilden betekenen voor Lovedance.

(FOTO: Jack Undercover)

Daar zat je dan, met je vriendelijke open gezicht. En dat enorme lijf.
Je praatte zachtjes, bijna te zachtjes voor de altijd aanwezige herrie van de soundcheck boven ons. Je zag kansen en was enthousiast over waar we gezamenlijk mee bezig waren. Het kon groeien, groter en breder.
Voor Lovedance regelde je in minder dan twee weken de creme de la creme van de Nederlandse dance scene; Terry, Michel, Steve, Benny. Je was één van die mensen die gewoon deed wat je beloofde.

De enigste keer dat ik wat onrust bespeurde was anderhalve week voor Lovedance. Ineens bekroop je het gevoel dat er te weinig was gedaan. Dat de PR niet goed ging, dat er te weinig media aandacht was. Je schoot opeens in “echte ouderwetse organisator stress” zoals ik ‘m benoemde.

Later moest je grinniken toen ik je dit zei. Je had je al verontschuldigd na het zien van alle geplaatste artikelen en erkend dat je misschien wat overtrokken had gereageerd.
Op de avond zelf stond je, hoewel met veel te weinig publiek, enorm te genieten op de dansvloer met een biertje in je hand. Ik maakte me druk om de matige bezoekers aantallen en kwam verscheidene keren langs in de Balie.
“Don’t worry Miel, the audience is happy and so am I. We’ve made really good progress this year. Next year will be lots and lots better!”

Ik had dit volgende jaar graag met je meegemaakt.
Begrijp nu dat je al langer streed tegen je ziekte in dat enorm sterke lijf van je. Ik had echt geen idee..

Lief, zacht en bescheiden, zo ga ik je herinneren Roy.

Mede namens alle Lovedance leden.

Miel